Reviewed by Dimi Brands(Dark Entries) –  May.2017

http://www.darkentries.be/nl/recensies/kazuya-ishigami-cleaner-583/

De 45-jarige Japanner Kazuya Ishigami was al in zijn vroege kinderjaren druk in de weer met het maken van cut-up/collages met zijn cassetterecorder.

De microbe had hem zodanig te pakken dat hij besloot om begin jaren 90 music concrete en elektronische muziek te gaan studeren aan de universiteit van Osaka.

In diezelfde periode begon hij zijn eigen muzikale activiteiten onder de noemer Daruin. Toen hij in 1994 afstudeerde begon hij te componeren en improviseren met behulp van computers, om een jaartje later toe te treden tot de noise unit Billy?.

Leergierig als hij was, besloot hij zich in 1997 te verdiepen in electro-akoestische muziek. Deze leergierigheid legde hem bepaald geen windeieren, want over geheel de wereld (Duitsland, Amerika, Italië, Mexico, en uiteraard in thuisfront Japan) werd zijn muziek opgepikt.

Voor een portie “weirdness” ben je in Japan aan het juiste adres, dat is al langer dan vandaag een wetmatigheid. Kazuya Ishigami streeft ernaar om Japan’s unieke geluid betreffende elektronische muziek in de context van zijn werk vast te leggen, en de term weirdness is dan ook zijn ambient noise/dark ambient werken niet vreemd.

Het is niet anders op Cleaner 583, dat eind 2016 verscheen en 11 songs bundelt die ambient combineren met duistere soundscapes gaande van (abstracte) noise tot drones, en liefst van al alles in de blender gooien, naast eerder genoemde smaakmakers als musique concrete en electro-akoestische klanken. Een nachtmerrie voor genrepuristen, die maar liefst 71 minuten aanslepen zal.

Tijdens ‘Old Memories’ mogen hoge tonen de hoofdrol vervullen, als willen ze de belangrijkheid van Ishigami’s verleden extra kracht bijzetten. ‘Sticking Man’ verkent op zijn beurt de drone kant van Ishigami’s spectrum en laten een donkere wolk boven deze track glijden. Net zo graag gaat het de industriële kant uit (‘Grumbling’) of horen we een sterk staaltje van hoe de Japanner electro-akoestische klanken mengt met elektronische ambient (‘GoHaSam’). Het haast ritueel klinkende ‘Discontent’ ademt een wel zeer zware dreiging uit, en profileert zich meteen als albumfavoriet bij uw nederige dienaar. Ook ‘Whining’ weet met zijn rituele drone klanken de juiste snaar te beroeren.

Ishigami stapelt Cleaner 583 vol verrassende wendingen, en weet de avontuurlijke luisteraar dus uitermate te boeien. Ook slaagt hij er in, om uit dreigende geluiden een gevoel van rust te laten uitschijnen. Doch, alles is perceptie, zeker in deze muzieksoorten. Voor hetzelfde geld schrijven we een compleet andere review over deze plaat op een andere dag dan vandaag. Laat ons dit dan ook een van de sterktes van dit soort releases noemen.

De gelaagdheid van de tracks, die luisterbeurt na luisterbeurt telkens weer nieuwe ontdekkingen, hoe klein ook soms, aan het licht brengen, maken dit alvast tot een plaat met een lange houdbaarheidsdatum.

Luister zeker eens, en dan nog liefst met een hoofdtelefoon, naar ‘Cussing’, alwaar een snerpende noise toon je richting komt uitgevlogen, maar als een tennisbal door Ishigami terug uit de atmosfeer geslagen wordt. Deze dominante toon laat zich echter niet zomaar uit het lood slaan en blijft later als een irritante mug op een zwoele zomernacht de rest van het nummer rond je oren zwermen. Niets is wat het lijkt in het universum van onze Aziatische vriend, want hij laat geluiden geboren worden in een nieuwe dimensie alwaar de kernbegrippen vrijheid en precisie allesbepalend zijn.

Dit is dan ook geen gewone musique concrete, maar eerder een nieuwe akoestische ruimte die wordt gecreëerd door de botsing van geluid en lawaai. Door geluiden zodanig met elkaar te verbinden demonteert hij ze terug, zo lijkt het, wat zijn bijdrage is aan het rijke geluid van het land van de rijzende zon.

Het subtiele spel met ruis en musique concrete getiteld ‘Blessing’ is wat ons betreft ook meer dan het luisteren waard.

Cleaner 583 vergt enige inspanning van de luisteraar, en is daarom naar het einde toe wel een beetje van het goede te veel. Maar wie graag reist doorheen een plaat, heeft bij deze alvast een fijne invulling voor zijn/haar zomervakantie.

Schrikken de woorden experimenteel, improvisatie en soundscapes je echter af, dan kies je beter een andere reisbestemming.

by Dimi Brands